Prawo do zastosowania zerowej stawki VAT w eksporcie towarów poza UE

23.04.2024

Co do zasady, zerowa stawka VAT w eksporcie towarów może być stosowana, przez podatnika posiadającego dokumenty potwierdzające wywóz towaru poza terytorium UE. Orzecznictwo sądów administracyjnych w tym względzie wskazuje, że katalog dokumentów uprawniających do zastosowania stawki 0 proc. VAT w eksporcie (art. 41 ust. 6a ustawy o VAT) jest katalogiem otwartym, co oznacza, że podatnik dla wykazania eksportu może posłużyć się każdym dokumentem, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Zdaniem sądów, aby zastosować stawkę O proc. VAT podatnik powinien posiadać w swojej dokumentacji dowód wiarygodny, potwierdzający faktyczne dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, z którego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Sądy, zgodnie twierdzą również, że nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania preferencyjnej stawki VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił. Zgodnie z twierdzeniem sądów nie mają racji organy podatkowe twierdzące, że jedynie dokumenty urzędowe, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE, dają podstawy do zastosowania stawki VAT w wysokości 0 proc. względem eksportu towarów. Potwierdzenie powyższego stanowiska znalazło się m.in. w wyrokach:

–  wyrok WSA w Gliwicach z 19 stycznia 2024 r. (I SA/Gl 1374/23);

– wyrok WSA w Gdańsku z 10 października 2023 r. (I SA/ Gd 637/23);

– wyrok WSA w Krakowie z 12 września 2023 r. (I SA/Kr 683/23);

– wyrok NSA z 25 kwietnia 2023 r. (I FSK 828/12).

W praktyce organy podatkowe wychodziły z założenia, że jedynym dokumentem uprawniającym podatnika do zastosowania stawki O proc. VAT przy eksporcie jest IE-599. W ostatnich latach podejście fiskusa uległo liberalizacji i akceptuje on również inne dokumenty jako środki dowodowe potwierdzające wywóz towarów poza UE – jako dające eksporterowi prawo do zastosowania stawku O proc. VAT. Wśród dokumentów akceptowanych przez organy podatkowe jako dające prawo zastosowania stawki O proc. VAT w eksporcie należy wyróżnić m.in.:

dokument wydany przez administrację celną państwa innego niż Polska, potwierdzający wywóz towarów poza obszar celny UE;

dokument wydany przez administrację celną kraju trzeciego (nienależącego do UE) w związku z przywozem i odprawą w tym kraju towarów będących przedmiotem dostawy;

oświadczenie nabywcy towarów o tym, że będące przedmiotem dostawy towary zostały dostarczone do miejsca poza UE;

oświadczenie przewoźnika odpowiedzialnego za transport towarów o tym, że będące przedmiotem dostawy towary zostały dostarczone do miejsca poza UE;

list przewozowy (np. dokument CMR) opatrzony podpisem lub pieczęcią przewoźnika oraz osoby odbierającej towary poza UE.

źródło: www.pisil.pl